zrobić za szybko

См. также в других словарях:

• pośpieszyć — dk VIb, pośpieszyćszę, pośpieszyćszysz, pośpieszyćśpiesz, pośpieszyćszył rzad. pośpieszać ndk I, pośpieszyćam, pośpieszyćasz, pośpieszyćają, pośpieszyćaj, pośpieszyćał 1. «udać się dokądś szybko, z pośpiechem» Pośpieszyć na miejsce wypadku, na… …   Słownik języka polskiego

• dwa — + m. nieos. i n; dwaj, dwóch, dwu, m. os.; dwie, ż; DMs. dwóch, dwu, B. m. os. dwóch, dwu, m. nieos. i n dwa, ż dwie, C. dwom, dwu, dwóm, N. m i n dwoma, dwu, ż dwiema, dwoma 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 2» Dwóch, dwu mężczyzn idzie,… …   Słownik języka polskiego

• odmachać — dk I, odmachaćam, odmachaćasz, odmachaćają, odmachaćaj, odmachaćał, odmachaćany odmachnąć dk Va, odmachaćnę, odmachaćniesz, odmachaćnij, odmachaćnął, odmachaćnęła, odmachaćnęli, odmachaćnięty, odmachaćnąwszy odmachiwać ndk VIIIb, odmachaćmachuję …   Słownik języka polskiego

• prześlizgnąć się — dk Va, prześlizgnąć sięnę się, prześlizgnąć sięniesz się, prześlizgnąć sięnij się, prześlizgnąć sięnął się, prześlizgnąć sięnęła się, prześlizgnąć sięnęli się, prześlizgnąć sięnąwszy się rzad. prześliznąć się dk Va, prześlizgnąć sięśliznę się,… …   Słownik języka polskiego

• kropnąć — dk Va, kropnąćnę, kropnąćniesz, kropnąćnij, kropnąćnął, kropnąćnęła, kropnąćnęli, kropnąćnięty, kropnąćnąwszy 1. forma dk czas. kropić (p.) 2. pot. «cisnąć, rzucić, rąbnąć» Kropnął czapkę na podłogę. 3. pot. «zastrzelić, zabić kogoś, coś»… …   Słownik języka polskiego

• odpieprzyć — dk VIb, odpieprzyćrzę, odpieprzyćrzysz, odpieprzyćpieprz, odpieprzyćrzył, odpieprzyćrzony odpieprzać ndk I, odpieprzyćam, odpieprzyćasz, odpieprzyćają, odpieprzyćaj, odpieprzyćał, odpieprzyćany 1. wulg. «zrobić coś szybko, niestarannie, niedbale» …   Słownik języka polskiego

• odpierdolić — dk VIa, odpierdolićlę, odpierdolićlisz, odpierdolićol, odpierdolićlił, odpierdolićlony odpierdalać ndk I, odpierdolićam, odpierdolićasz, odpierdolićają, odpierdolićaj, odpierdolićał, odpierdolićany, wulg. «zrobić coś szybko, niestarannie,… …   Słownik języka polskiego

• zakrzątnąć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, zakrzątnąć sięnę się, zakrzątnąć sięnie się, zakrzątnąć sięnij się, zakrzątnąć sięnął się, zakrzątnąć sięnęli się {{/stl 8}}{{stl 7}} zacząć coś robić lub zrobić coś szybko, żwawo, energicznie; zacząć się o coś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… …   Słownik języka polskiego

• oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

• krok — 1. Ani na krok «wcale, w ogóle, ani trochę, ani na chwilę»: Tymczasem nie jej, która cię porzuciła, ale mnie jesteś winien wdzięczność i przywiązanie. Mnie, który się tobą opiekował przez całe życie, nie odstąpił cię ani na krok, zapewnił ci… …   Słownik frazeologiczny